Nasz profil

Maria Konopnicka (z domu Wasiłowska) ur.23-V-1842 roku w Suwałkach, zm. 8-X-1910 we Lwowie; poetka, nowelistka, pisarka dla dzieci, krytyk, publicystka, tłumaczka. dzieciństwo i młodość spędziła w Kaliszu oraz na pensji w Warszawie (1855-56).
W 1862 poślubiła ziemianina Jarosława Konopnickiego i zamieszkała w majątku Bronów pod Łęczycą. Burzliwe losy sprawiły, że często zmieniała miejsce zamieszkania. Dużo podróżowała (Niemcy, Francja, Szwajcaria, Austria i Włochy), w czasie tych wędrówek pilnie gromadziła tematy do swych utworów. Zajmowała się również dziennikarstwem redagując pismo dla kobiet "Świt". W 1903 roku otrzymała w darze od Społeczeństwa polskiego dworek w Żarnowcu. Twórczość pisarki jest bardzo różnorodna. Napisała powieść baśniową dla dzieci "O krasnoludkach i sierotce Marysi" liczne wiersze patriotyczne np.: "Rota" czy "Pieśń o domu" oraz nowele m.in. "Dym", "Nasza szkapa", "Mendel Gdański". Cykle pieśni ludowych "Z łąk i pól" i "Na fujarce" przyniosły jej dużą popularność i miano pieśniarki ludu polskiego. w swych utworach protestowała przeciwko krzywdzie ludzkiej, ukazując niedolę najuboższych warstw społecznych. Była wielką patriotką. Nawoływała do walki z zaborcą. Budziła w rodakach poczucie dumy narodowej pisząc w "Rocie" słynne słowa: "Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród"